Korczówka
Krzysztof Oleszczuk – Sołtys
tel. 605 422 975
Rada Solecka:
- Kulik Jacek
- Nowosielska Małgorzata
- Piętka Tadeusz
Liczba mieszkańców (na dzień 30 czerwca 2015 r.) – 238
Ewidencyjny numer obrębu: 0008
W wieku XIX opisana jako: wieś i folwark w powiecie bialskim, gminie Lubenka, parafii katolickiej Łomazy. We wsi cerkiew parafialna dla ludności rusińskiej.
W 1827 r. było tu 22 domów i 125 mieszkańców. W 1883 r. spisano 26 domów i 172 mieszkańców.
Dobra Korczówka składały się z folwarku: Korczówka i osady Rososz (Roskosz, dawniej Rozkosz, Rososz), wsi Korczówka, Wólki Korczowskiej i wsi Burwin. Rozległość folwarczna wynosiła 1141 mórg w tym: grunta orne i ogrody 400 mórg, łąk było 237 mórg, pastwisk mórg 79. Las stanowił 390 mórg, nieużytki i place 35 mórg. Folwark posiadał budynków murowanych 7, drewnianych 15. W okolicy pokłady torfu.
Osada Rososz posiadała osad 361, z gruntem 8998 mórg. Wieś Korczówka osad 23, z gruntem mórg 411. Wólka Korczowska osad 10, z gruntem mórg 178. Wieś Burwin osad 5, z gruntem mórg 30.
Korczówka to sołectwo o powierzchni 929,33ha, położone po między dwoma nurtami rzek Rudki i Żarnicy.
W miejscowości tej znajduje się kościół parafialny wzniesiony w latach 1956 – 1960 – 15 sierpnia odbywają się tam dożynki parafialne. Korczówka w 1560 r. należała do starostwa łosickiego, w 1775 r. była w posiadaniu Franciszka Ossolińskiego, chorążego podlaskiego. Niegdyś istniała tu unicka cerkiew fil. p.w. Opieki N. P. Marii, drewniana, fundacji Konieckich, notowana w 1726 r. i 1775 r., od 1875 r. prawosławna, 1918 r. przejęta na kościół katolicki, spalona w latach 50-tych XX w. Obecny kościół parafialny p.w. św. Jozefata Męczennika wzniesiony w latach 1956-60 (murowany z cegły, neogotycki). Na wyposażeniu monstrancja, stopa i trzon regencyjne II ćw. XVIII w., z ornamentem taśmowo-cęgowym, o wazonowym nodusie, gloria z XX w., dwie puszki: późnorenesansowa, koniec XVI w. (pozłacana galwanicznie, o kolistej stopie, owoidalnym nodusie, pokrywa zwieńczona gałką z krzyżem na wolutowych kabłąkach, dekoracja o motywach uskrzydlonych główek anielskich, taśm i festonów owocowych) oraz rokokowa, II poł. XVIII w. (o sześciopolowej stopie i pokrywie z prymitywnie punktowanym ornamentem wici roślinnej i rocaille, trzon z gruszkowatym nodusem, zwieńczano krzyżem równoramiennym z aplikowaną plakietka z Gołębicą Ducha Św.). Krzyż ołtarzowy, o cechach art. deco, II ćw. XX w., plater.
We wsi również kapliczka przydrożna z ok. poł. XIX w. Murowana z cegły, otynkowana. Na planie kwadratu o ściętych narożach, w górnej części od frontu i boków otwarta niskimi kolumnowymi arkadami. Daszek namiotowy, kryty blachą, zwieńczony krzyżem.
